Neem nooit de NMBS treinen om tot in Brussel te geraken je bent zeker en vast gejost ! Vandaag niet anders! Zowaar een kwartier te laat arriveren we op het station van Brussel en zonder de conducteur een agressieve verwenselijke blik te kunnen geven zet ik het op een lopen. Heel even voel ik me zoals Arjen Robben die op het WK langs de Spanjaard Ramos afliep tegen 37 km/u!! In werkelijkheid liep ik zeker niet sneller dan een gemiddelde Jamaicaan die op zijn slippers naar de bakker gaat! We halen de Thalys nog net en placeren ons rechtstreeks in wagon 28 , yep, de bar !! Een dik uur later ben je in Parijs , het is er druk en het is een zonovergoten dag! We gaan het treffen vandaag… Nu hopen dat onze eerste keuze van restaurant ook een shot in de roos gaat worden.

We gaan vanmiddag lunchen in A.T. Restaurant, een zeer jonge zaak die nog maar twee maanden open is. De naam van de  jonge chef Atsushi Tanaka ( A.T.) doet vermoeden dat je je hier aan een Japanse keuken kan verwachten maar niets is minder waar.

Au contraire , my friends !

Hij is een discipel van Pierre Gagnaire (een halfgod ) en in dit kleine restaurant serveert hij een Franse keuken in Scandinavische stijl met hints uit de Japanse keuken. (Amaai das ene boterham he!) In de zaal wordt hij bijgestaan door sommelier Thibault Simon, een oudgediende van Agapé Substance, en die man kent zijn stiel goed en is tevens ook helemaal weg van natuurwijnen. Hij past voor ons vanmiddag de wijnen aan en hij doet dat met verve . Dit restaurant tegenover Tour d’Argent is zeer minimalistisch ingericht, strak en fris. De keuken is ook zeer klein maar extreem proper. Wij hebben serieus honger (altijd trouwens) en kiezen dus voor het grote menu. Let’s go…

Beginnen deden we met chips van houtskool daarbij ” Les Larmes de Divona” van de geweldige familie Beaufort, namelijk Amaury Beaufort, Pinot Noir Brut. ” Le petit Beaufort”  had ons al overtuigd en deze doet dat gewoon vlot opnieuw. Vervolgens serveerde ze zalm met nieuwe aardappelen, klassiek gerechtje dat wat zout en originaliteit mist.

Het volgende hapje was klets boom erop! Krab met pompelmoes en noisette…

” Absolute waanzin “

Ook het volgende gerecht was subliem! Zacht gegaard kalfsvlees met gele biet en rozemarijn…

Vervolgens komt er horsmakreel op tafel met gebrande komkommer, venkelpuree en lavas. Hiermee toont de chef zijn kunnen, zo een mooi bord waarin lavas en venkelcreme geweldig inwerken op die gebrande komkommer.

” Le trouble Fait ”  van Marc Barriot is de eerste witte in ons glas, Languedoc Roussillon, en komt van de wijnmaker die zelfs zijn grond ploegt met ploeg en paard.

Tonijn met koolrabi, kweepeer en rode oxalis…. Zalig gewoon wederom met de mond vol tanden… Super..

Wulken ( onderschat lekker ) met witte asperges, selder en het kookvocht van de wulken. Daar bij wordt een pareltje van de geweldige wijnmaker Patrick Desplats geserveerd. Samen met zijn vriend Sebastien Dervieux is hij één van mijn favorieten wijnproducenten. Ze werken vanuit de Loire op het Domaine des Griottes en met hun eigenzinnige kijk op hoe wijn moet proeven komen ze elk jaar met verrassende coole wijnen op de proppen…

Weeral een super lekker bord…. Heek, knolselder en hooi…. Gewoon natuurlijk gebracht en zalig gegaarde heek!! Top…

Hoofdgerecht: Lams, girolles-creme, rode kool…

Dessert 1: Rode kool, timut pepper en frambozen..  Wederom spot on…

Dessert 2: Tonka, chocolade…. Van smaak super, alleen de textuur liet wat te wensen over… De moelleux was wel erg goed gelukt!

Dit was een ontdekking voor mij en hier en daar zijn er nog dingen die beter kunnen en mogen maar dat is ook normaal voor zo een jonge zaak. In ieder geval waren we het er ook unaniem over eens dat dit al een zeer hoog niveau is qua keuken en dat deze mannen nog veel stof gaan doen opwaaien in Parijs!!

Ik zal zeker terugkeren when in Paris!!

grt…

website; http://www.atsushitanaka.com