Bouchery !!! And the ” Michelin Man ” !!
Woensdag 17 Juli
Het is warm vandaag, dat is het minste dat je kan zeggen, het is gemeen warm vandaag!! Maar ik heb honger en dorst ,dus ik wil het liefst ergens naar toe met een mooi terras en verdomd goed eten als het kan!
Bouchery staat al even op het verlanglijstje maar ik was niet zeker of deze wel over een terras beschikken omdat het toch ook weer langs die drukke Alsembergse Steenweg ligt in Brussel. Na wat rondvraag bleek er inderdaad een terras te zijn en werd me nog gegarandeerd dat ik daar echt op mijn gemak zou kunnen eten ook! Dus ik de auto (microgolfoven ) in en richting Brussel zonder airco en toch een goed uur rijden !!
Damn you Bouchery, you better be worth it !
Na zo een uurtje in de auto heb je zin om jezelf op te eten omdat je meer naar een bitterbal gaat ruiken dan naar die ontzettend dure parfum die je zogezegd 24 uur zou vrijwaren van alle geurtjes. Ik verfris me heel even ( deo – douche ) en zie voor de deur een parkeerplaats, toch al een meevaller, en ik krijg het gevoel dat dit nog niet zo een slechte dag hoeft te worden.De buurt hier is ook al een flink rustiger en mondainer dan andere buurten rond Brussel, niet dat ik schrik heb hoor, ik ben zwaar “ghetto” ! Langs de zijkant van het restaurant wandel ik het terras op van de Bouchery en ik ben aangenaam verrast door het mooie terras! Strakke zwarte design stoelen met houten tafeltjes wachten mij op samen met een zeer charmante jongedame ! Ze vertelt me (in het Nederlands nota bene) dat het rijk voorlopig van mijn alleen is en dat ik een tafeltje mag kiezen. Ik neem een tafel met uitzicht op het grote keuken raam en de jongedame vraagt me of ze haar uiteenzetting mag verder doen in het Frans. Daar ik zo geleerd ben zijn er weinig talen die ik niet versta en geef ik haar de toestemming. Ze vertelt me de lunch van vanmiddag naar de inspiratie van de chef.
Nu kan ik deze kiezen en dan ben je maar 29 euro kwijt !! En dus kan ik ook voor de kaart voor me gaan op het klip bord staan drie voorgerechten en drie hoofdgerechten die je dus aan de kaart kan bestellen en die elk in 2 keer worden opgediend, verwarrend ?? okeé ga ik nog een keer ; je besteld bvb de oesters en je krijgt een eerste bord met een oester gerechtje en daarna nog één. Get it ?! Maar ik zou mezelf nie zijn moest ik normaal doen en dus vraag ik of ik de 4- gangen die enkel s’avonds wordt geserveerd kan krijgen. De chef is meteen furieus en loopt de keuken uit… nee hoor helemaal niet en hij stelt mij zelfs voor om 5 of 6 gangen te nemen maar dat zou wat van het goede teveel zijn. De chef ,Damien Bouchery, is weer zo één van die inwijkelingen vanuit Frankrijk, die een heleboel mooie huizen in Frankrijk heeft doorlopen om zich hier te vestigen in Brussel. Hij runt deze zaak samen met zijn vrouw maar deze is vanmiddag niet van de partij. Hij is een Bretoen en wederom weet ook deze fransman dat het product het uitgangspunt is en niet de kleur van je bord of de vorm of de titel van het gerecht !! Van hem word ook gezegd dat hij nog altijd met zijn voetjes op de grond staat en dat hij een redelijk hoog rock ‘n roll gehalte heeft.
One dude with the right attitude !
Bij mijn gin tonic krijg ik vervolgens mijn eerste hapje.
Koud soepje van Bereklauw ( de plant niet de frituursnack! ) met een espuma van champignons de paris.
Goed begin, zeer verfrissend en bereklauw komt nu ook weer niet elke dag op tafel maar zo zou het wel mogen.
Ondertussen begint het terras toch aangenaam vol te raken en ik zie mensen van alle slag , zowel business als ouderen als hangjongeren( mezelf dan ).Maar dan arriveert hij, alleen, midden de veertig,boekje onder de arm! Ik denk onmiddellijk aan een inspecteur van de rode gids. Moesten we de “Jan Lul “- verhalen van de grote Chefs geloven dan moesten we nu gaan kijken of deze meneer ook met michelin banden rond rijd. Nou, ik ben al lang zo gek niet meer en het team van de Bouchery ook niet zo blijkt! Maar hij zit toch zo ver nie en ik beweer niet dat het ene is , maar het blijft toch spannend he!
En de eerste kaakslag van Damien word mij gegeven in de vorm van het tweede hapje. Het zet mij onmiddelijk weer op mijn plek.
Cut the Bullshit !!
Een gelei van gazpacho zalig op temperatuur laten komen met daarboven op een granité van oesters en duizendblad! Wauw
Michelin – man geageerd wat flauwtjes op het hapje… Tzal mss aan mij liggen zeker!
Af en toe word je aan tafel wel opgeschrikt door een passerende trein of sirenes van ambulances of flikken maar daarna keert de rust snel terug waardoor je weer vergeet dat je in Brussel zit. Veel zakenmannen rond mij moet ik zeggen en deze appreciëren het hele gebeuren en het eten ook, wat heel erg leuk moet zijn voor een chef en personeel. De twee heren van de zaal zijn ook zeer in het vorm vandaag en zeer vriendelijk, rustig en beheersd.
Als eerste gerecht serveren ze mij een tartaar van kraakverse zeebaars, met radijzen en ijs van japanse thee. Zeer mooi zomers gerecht ,fris en goed op smaak gebracht. Enkel de sorbet of ijs vind ik wat aan de zoete kant maar niet zo erg dat hij stort in het gerecht. Maar AUB ga zo verder ik hou van deze stijl !
Ik had eigenlijk geen wijnkaart gekeregen en dus vraag ik maar achter een glas wijn voor bij dit gerecht en bij het volgende. Het charmante vrouwke gaat voor mij opzoek en komt terug met “Sauvignon” van Hervé Villemade, een vin de pays uit Loire vallei kortbij Tours. Biologisch wijntje met wel toevoeging van wat sulfiet. Ik vind hem lekker door de kruidige toets die hem heeft en een mooi zuurtje! Zuurtje, ik lijk wel Sergio Herman. Of beter gezegd een bitter en ook kan ik mij niet van de vlierbloesem smaak ontdoen.” Michelin- bluts” krijgt net ook dit gerecht en was net te druk bezig in zijn krant om een reactie te kunnen geven over het gerechtje! Jammer… ma hij ziet wel alles… niet dus!
Bij het volgende gerecht krijgen “Michelin -bink” en ik onze tarbot op het zelfde moment , ik kijk en ik krijg het water in mijn mond om dat ik zie welke producten zijn samengebracht op dit bord, hij kijkt ook en zag dat het geen Thierry Thijs was!!
Maar de zalige cuisson van de tarbot met de groene aardbeien die wat zuur in het gerecht brengen, met daar nog eens de gele boontjes bij voor de knaperigheid, brengt me weer op die wolk waar de mannen van de keuken me hadden opgezet! Schitterend mooi…Ook liggen er gnocchi’s( zeer moeilijk om het te goei uit te spreken op zen italiaans ) bij voor het wat vettiger te maken en die missen misschien wat kruiden (salie) of kruidig ( zwarte peper) (Detail kritiek hoor!)
Vervolgens zijn ze daar met een nieuwe wijn voor me , het is een rode van Luís Duarte uit Portugal de “Materia” 2011.
Gemaakt van drie verschillende druiven ;Trincadeiro, Aragonez , Touriga National, schitterende rode wijn vol van smaak en toch niet te overheersend met tinten van fruit ! Ik zie hoe ook de tafel langs mij wijn wil bestellen en dat de jonge dame er wel even iets zal uitzoeken voor die mensen en ik moet zeggen ze hadden moeilijke vereisten maar na 1 slok zijn ze alledrie verkocht voor de keuze van de jongedame!
“Baby’s got game !”
Maar de grote schok kwam er voor mij bij het hoofdgerecht. Ik ga het niet omschrijven hoe goed ik het vond maar het is voor mij tot nu toe het beste hoofdgerecht van 2013!
Wagyu rund perfect gegaard heel even de grill gezien en zalig mals!! Het heeft voor mij alles wat een hoofdgerecht moet hebben. De ui is mooi gepoft en door en door gaar,de blauwe besjes zijn heel even gewarmd en zorgen voor de zure toets. De doperwten zijn praktisch niet geblancheerd en dat maakt ze knapperig en ook anders smaken maar het vervolledigt dit bord helemaal. De gepekelde uien zijn mooi rood van de azijn doordrongen. Deze chef speelt met texturen op een heel natuurlijke manier . En ik vraag me af hoe oud deze chef eigenlijk is. Dan denk ik weer aan de “Michelin – dwaas” die deze jonge chef met zijn sterretjes en bibkes komt belonen en afmaken volgens mij, want dit verdient gewoon drie sterren zo een bord, maar daarbij komen dan ook weer de logische gevolgen dat zo een chef met een équipe van 15 man komt te staan en nooit meer dat wagyu aan raakt waardoor de magie verdwijnt. Dus “Michelin- rukker” please laat deze jongen ongekroond!! Dat iedereen de eer krijgt te kunnen zeggen dat Damien Bouchery hun stukje vlees heeft aangeraakt ! Euh…. dat klinkt ook raar … I know… maar je weet wat ik wil zeggen hè…
De dessert;
Verschillende structuren van rabarber met verse amandelen en gecarameliseerde amandelen en een zalig ijs waarvan ik vergeten ben wat het was ! Sorry ik blijf toch maar ene mens he! Maar dit desserts sluit een mooie middag af!
Ik krijg nog wat speciaal aangeboden, of aangeraden van de aspirant sommelier ( ze zei zelf dat ze geen sommelier wilde genoemd worden), een soort Eau de Vie van Leon Barral . Maar dat was me wat te sterk … pfff….
Nog een koffie en ik kijk even rond mij en zie veel blije gezichten enkel ” Michelin-prutske ” zit er wat belabberd bij , hij weet dat hij seffes nog moet gaan een rapport schrijven en dan nog eens moet gaan eten! Hij is te oud geworden voor een carrière switch en leg zich neer bij zijn bestaan; “… ohja en ik moet hier nog iets over rapporteren”.
Na het betalen stap ik terug de microgolfoven in en vind ik het zo een beetje als popcorn ! Bouchery een aanrader en zelfs meer dan dat….
Binnenkort ook nog eens s’avonds eten en binnen…
Dank u Bouchery team… het was top…
Check the trailer !!
There are no comments yet, add one below.