The Jane … Sergio Tarzan… Antwerpen

VERSLAG VAN ONS EERSTE BEZOEK !

Woensdagavond,

Vandaag is het dan zover ! We gaan op bezoek bij “DE” Sergio in zijn ” Jane ” en er zitten een paar enthousiastelingen in mijn auto op weg naar Antwerpen . Mevrouw Flip loopt me al maanden de oren van mijne kop de zeuren over ” The Jane” en mijne goede vriend “Slager” en zijn charmante gade ook . Zij zijn dan vanavond ook mijn partners ” in dine “!! Ik hou er niet van dat er iets word opgeklopt tot ” the next best thing” alvorens de deuren ervan zijn geopend . En dat was hier dus het geval . Maar nadat de storm rond ” the place to be ” een beetje was gaan liggen heb ik dan toch besloten om te reserveren in ” The Jane “. Doe dit ook tijdig want je moet 3 maanden op voorhand reserveren om er een zitje te kunnen bemachtigen . En , Flip de chagrijnige pisvlek die altijd negatief ingesteld is, is ervan zijn melk gebracht en met momenten van zijn sokken geblazen door een stelletje Hollanders !! ( Wie had dat ooit gedacht !). Het is dus de moeite …

We rijden het Groen Kwartier binnen op de terreinen van het oud militair hospitaal , via het logo van ” The Jane ” vinden we de ondergrondse parking waar we onze wagen mogen parkeren op het ons eerder doorgegeven reserveringnummer. Van daaruit nemen we een lift naar boven en stappen we uit op de binnenkoer van het hospitaal . Rechts van ons doemt een Kapel ( understatement ) op en vanaf hier begint de beleving . Sowieso gaat Flip niet graag naar de kerk maar ik moet zeggen dat ik met veel plezier de deuren van dit godshuis opende.

 

 

De ontvangst was hartelijk en de jonge dame begeleide ons tot aan ons tafel. Onderweg naar de tafel is mijn mond open gevallen en die is zo nog een halfuur blijven staan. De ongelofelijke kroonluchter valt gelijk op en imponeert in dit waanzinnig knap gerestaureerde “kapelletje”. Ik heb vele restaurants bezocht maar dit zit toch makkelijk in mijn top 10 van mooiste restaurants. Wat die Piet Boon hier gedaan heeft is goddelijk . Ook de keuken is volledig achter glas verwerkt zodat je de bedrijvigheid en de energie ook kan zien en voelen. De kelners zitten in van die fashionable outfits die door één of andere designer zijn gemaakt , en normaal boeit me dat niet zo… maar ik moet zeggen het ziet er leuk uit en het is eens wat anders dan altijd die strakke pakjes. Een kelner komt aan tafel en vraagt naar onze wensen omtrent de apéritief. Nadat ik mijn mond heb dichtgedaan en de kwijl heb verwijdert met een servet geef ik hem onze wensen daaromtrent. De servet geef ik door aan Mevrouw Flip die haar mond nog steeds in een ovale vorm houd. Zij heeft intussen haar aandacht afgewend van het design en het interieur , en gericht naar DE chef in de keuken. Wat zien die vrouwen toch in die grote chefs?? Het moet wel gezegd; ik vond het heel knap dat zo een chef met zo een palmares daar nog de hele servies heeft lopen mee koken alsof het zijn eerste dag op de job was. Chapeau Mr. Herman ! Andere grote chefs zie je een hele servies niet enkel wanneer de  ” honneurs” mogen waargenomen worden komen ze achter hun bureau uit. Dus bij deze al veel respect voor Mr. Herman. Zijn rechterhand Nick Bril zie ik niet meteen in de keuken rondlopen en later die avond wordt me dat duidelijk . Sergio’s discipel heeft de hele avond boven ons liggen koken , namelijk in ” The Upper Roombar”. Dit is laagdrempeliger dan beneden en hier zit bijna iedereen rond de open keuken aan een bar en kan men genieten van cocktails en aangepaste gerechten die je per stuk kan bestellen en die er al zijn vanaf  8€ of je kan ook gaan voor een menu aan 39€ (3gerechten) of 59€ (5 gerechten).

Maar wij gingen dus beneden voor een groot menu ( 85 euro 7 -gangen ) en begonnen aan onze cocktails  die bij ” The Jane ” echt wel de moeite zijn.

 

 IMG_0518

IMG_0526

Ceviche- Coquille

Ceviche- Coquille

Ceviche- Coquille

De hapjes waren zeer goed en van ongezien niveau. Ik dacht na de ceviche met sint-jakobsvruchten even dat ik in de hemel aangekomen was , meesterlijk goed. De rest van het menu was wat minder dan het voorafgaande maar nog altijd begeef je je in het nirvana !

Het eerste gerecht diende zich aan als een mooi stukje gerookte paling met hazelnoot en pastinaak. Zeer mooie combinatie van het zachte van de hazelnoot en het gerookte van de vis met het warme mondgevoel van de pastinaak dat constant werd verrast door zure toetsen. Knap om te zien hoe hij in dit gerecht speelt met je hele smaakpalet!

IMG_0527

De presentatie van dit bord is ook rustgevend ( ja ik lijk opeens op Brigitta Callens ,I know ! ) , ik wil daar mee zeggen dat het niet meer zo vol ligt met duizend dit-en-datjes zoals vroeger nog wel eens het geval kon zijn. Je ziet nu meer wat je eet en daar hou ik wel van. ( And no gimmicks anymore ).

Het volgende gerecht moest gedeeld worden met een disgenoot ,wat ik wel kon appreciëren want sharing is caring . En daarbij komt ook dat de afwasser ( een zeker niet onbelangrijke taak in een restaurant ) voor dit gerecht maar 40 borden hoeft af te wassen daar ” The Jane” een goeie 80 personen kan plaatsen !

De zeebaars werd vergezeld van prei en gepofte rijst ( door goud poeder gehaald !!) en gerookte prei olie. De saus was eerder klassiek en was erg lekker met het stukje perfect gegaarde zeebaars. De porties zijn ook groot genoeg , je zal hier de tafel niet verlaten met honger. Ook krijg je wel waard voor je geld, vergeet niet dat gerookte paling, noordzee garnalen en zeebaars al vrij dure producten zijn en je word er ook goed in voorzien door de heren Herman-Bril.

IMG_0532

 

IMG_0531

En hier komt het dan, het heeft lang geduurd, maar Flip gaat ook Sergio Herman voorzien van commentaar. Ik weet sommige “heilige huisjes” laat je beter staan maar de heren Herman en Bril zijn professioneel genoeg om dit te kunnen plaatsen. Komt ie… De tomaat -parmesaan was goed maar ik vond dat zo teleurstellend omdat te krijgen van een équipe met zo een repertoire en reputatie… dit was zo braaf… Oud Sluis heeft conservatieve culinaire waarden en regeltjes gebogen , geplooid en verworpen… ze hebben tegen wetten van de etiquette gepist… ze zijn voorgegaan in de strijd tegen het klassieke koken zoals we het al jaren vertrouwd waren en dan komen ze mij hier een tomaat parmezaan voorzetten. Ik vond dat teleurstellend, maar wel lekker he, ma toch ik had hier net iets meer verwacht ! ” Playing safe is probably the most unsafe thing in the world. You must go forward ” ( Robert Collier ) . Ja ik weet het ik ben een zeikerd but hey….

IMG_0533                                                                                                                             IMG_0533

Mega lekker tussendoortje krijgen we na de tomaat in de vorm van een soort toastje met savooi kool en lever.

IMG_0536

 

Main course  dan… Mooi zacht stukje hert met knolselder… Mooi bord, lekkere saus , mooie cuisson en verrijkt met truffel, zeer goed. Wat zegt u ; “…of er gouden krokantjes  op liggen? ” , ja die liggen erop,… ” waarom goud ? “… dat weet ik ook niet!

 

Hierbij serveerde de vlotte en sympathieke bediening nog een cassouletje gevuld met een ragout van het hert.

IMG_0547

Na het hoofdgerecht moet de druk van de ketel en ” Slager” en ik begeven ons dus naar het toilet. En ja ook dit is de moeite in ” The Jane”. Naast de gewoonlijke beslommeringen van een toiletbezoek , kan je je er ook wagen aan een DJ-sessie daar er een mengtafel aanwezig is. Op die benedenverdieping is ook de wijnkelder die je zo naar binnen kan kijken door de grote ramen. Nieuwsgierig dat we zijn lopen we ook even terug omhoog , helemaal naar de eerste verdieping, naar “The upper Roombar “. Het zicht dat je vanop het balkon hebt over de hele zaak uit doet je nogmaals beseffen wat voor een huzarenstukje dit restaurant is!

IMG_0553

Nadat we terug herenigd zijn met onze wederhelften,  en beseffen dat ze ons niet gemist hebben ( dank u wel Sergio en zijn team bestaande uit gladde strakke boys!!), krijgen we ons dessert voorgeschoteld. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet aan het opletten was toen ze het voorstelde maar het enige dat ik in mijn notities heb opgeschreven was ; ” njammie njam !” ( En thans was ik nog niet dronken ! )

Bij de koffie krijgen we nog een kar vol aan lekkernijen om de suikerspiegel weer wat omhoog te drijven maar allemaal wel top.

Dus ik zou zeggen ” Believe the Hype ” en ga zeker eens naar ” The Jane”. Het is prijskwaliteit meer als in orde , het is een totaal beleving zoals er in Belgie nog maar weinig meer zijn en het eten is van de hand van een God , en zijn discipels. Ik heb er , ondanks mijn sceptisch vooroordeel dat mij zo siert (!!!!) , enorm van genoten! Waarvoor dank Jane, see you soon my love…

website; http://thejaneantwerp.com

About the Author

There are no comments yet, add one below.

Leave a Reply